با توجه به اینکه در ایران پایه های مناسبی در اختیار نیست و همچنان از واحدهای بذری استفاده می شود. کشت مستقیم شرایط بهتری برای باغ ایجاد خواهد کرد. پس از آن پیوندزنی انجام خواهد شد. در این روش شرایط استقرار و رشد خوب نسبت به کاشت نهال، ایجاد می شود. اگر پایه های خوب مانند UCB1، UCB2، و UCB3 در اختیار باشد کاشت گلدانی یا پیوند شده مناسب خواهد بود اما چون این پایه ها در ایران بسیار محدود هستند و عمدتا بصورت پایه بذری کشت می شود بهتر است کشت مستقیم انجام شود. زیرا فرآیند توسعه ریشه در فضای گلدان محدود می شود و زمانی که وارد زمین اصلی می شود با یک توقف رشد روبرو خواهد بود.
درنتیجه، عموما پیشنهاد می شود به صورت بذری کاشته شود مگر اینکه وسعت باغ خیلی زیاد باشد که نتوان کشت بذری را مدیریت کرد. در این مواقع به ناچار کاشت نهال انجام می گیرد. برای کاشت نهال پسته باید دقت کرد که نهال نباید سن زیادی داشته باشد. زمانی که سن نهال زیاد است هنگام انتقال به محل اصلی در باغ به دلیل آسیب به ریشه توقف رشد طولانی خواهد داشت. بهتر است اگر نهال کشت می شود نهال ها تازه و مربوط به سال جاری باشند تا بتوانند شرایط مساعدی در باغ پسته ایجاد کنند.
نگارش و تالیف: تیم تحقیق و توسعه دایان (شرکت دانش بنیان خوشه پروران زیست فناور). نشر این مطلب با ذکر منبع بلامانع است.