هدف از کاشت زعفران، روش کشت را مشخص می‌کند. زمانی که هدف از کاشت زعفران:
الف- صرفا برداشت حداکثری گل در واحد سطح باشد:
در این گونه کشت عموما به شرایط بنه و عمر آن توجه کمتری شده و مزرعه تا سه سال به حداکثر میزان گلدهی خواهد رسید. در این روش بنه‌ها با تراکم بالا (بالای ۱۴ تن در هکتار) به صورت خطی کشت شده و بعد از سومین سال مقدار گل در هکتار به شدت افت پیدا می‌کند اما حداکثر گل در واحد سطح برداشت می‌شود. همچنین، می توان بنه را به صورت کپه‌ای با تعداد زیاد داخل گودال کشت نمود که همانطور که توضیح داده شد صرفا برداشت گل حائز اهمیت است.
ب- وزن‌گیری و افزایش بنه مدنظر باشد:
هدف و تمرکز روی بنه‌زایی است در نتیجه بنه‌ها در عمق کمتری کشت شده و با هدف تکثیر و افزایش سایز تغذیه خواهند شد.
پ- توجه به گلدهی و همچنین بنه‌زایی مناسب:
در این خصوص تراکم بنه ۷ الی ۸ تن در هکتار با فواصل ۱۰ سانتیمتری روی ردیف، ۲۰ سانتیمتری بین ردیف و با عمق ۱۵ سانتی متری برای کشت، خواهد بود. نتیجه مورد نظر علی رغم توجه به برداشت مناسب گل در هکتار باعث تغذیه و تکثیر صحیح بنه در مزرعه خواهد شد.
نگارش و تالیف: تیم تحقیق و توسعه دایان (شرکت دانش بنیان خوشه پروران زیست فناور). نشر این مطلب با ذکر منبع بلامانع است.